ره روان

می دانم

اما دیدنت تا همیشه حرام است

می دانم

شب دراز

چشم تو باز

می دانم

اما همیشه نگاهت به نگاه حسن خطاست

می دانم ...

ای آسمان ببار

که دریا دلش گرفته

ماهی ها تشنه

گل ها پژمرد

و من...

پر از هوای گریه

ای آسمان

من کوچه ی عشق سوخته

سقف محبت فرسوده

دیوار صداقت ریخته

ببار

تا که دنیا پاک شود

عشق پیدا شود

تا کوچه بوی باران

بوی ریحان دهد

ببار

که گودی دستانم در انتظار باران اند .

آخرین  دیدار
ایستادی خندیدی
در سکوت ناگوار
نه تو از کوچ پرستوها گفتی
و نه من از گریه شمع ها
مث آب یخ زده
تا که خورشید رسید
هر دو آب شدیم  
افسوس
از همان لحظه بی ما شدیم